مدح و مناجات با امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام
هر کس بر آستان تو سر بر زمین شود در چـشم آسـمـان و زمین برتـرین شود وقـتـی ابـوتـراب تـویی، خـاکِ پـای تو برتر ز لوح و کرسی و عرشِ برین شود در حیرتم چگونه به رویَت عرق نشست خورشید را که دیده که شبنم نشین شود؟! تنـهـا تـویی یَدُاللَه و جـز دسـت‌هـای تـو دسـتـی نــبــود لایـق آن آســتـیـن شــود عـین الیـقـین ماست نگـاهی ز چـشم تو در کارگاهِ حُسنِ تو شک هم یقـین شود از بس‌که سر به سجده نهادیم در نجـف در روز حـشر نامِ تو نـقـش جـبین شود آری بدیم و لایـق صـدها عـتـاب، لیک حیف از جبین توست مُنقّش به چین شود من طالب تو هستم علی جان تمامِ عمر مگذار بیش ازین دل عاصی حزین شود |